Wtorek

Dziś krótko. I z ogromną ilością zdjęć.

Wczoraj był kolejny z moich wyjazdowych wtorków. I pierwszy od dawna wyjazd z P.

Było super! Zajęcia zajęciami, ale wspólne oglądanie Krakowa to wyjątkowe przeżycie.

I oto mini foto-relacja.

Na początek krakowskie witryny i szyldy. Jakże inne od naszych. Są kolorowe, barwne, różnorodne, z pomysłem.

Później obiad w popularnej meksykańskiej knajpie. Trzeba było na niego trochę czekać (niektórzy wykazując aktywność umysłową:) ), jedzenie takie-se, ale wystrój całkiem ciekawy. Kolorowy. 

No, a Kraków nie byłby Krakowem, gdyby nie zabytki. Oto fasady kamienic, Wawel i panorama z jego podwórza – niezapomniany widok. 

A dziś Bilbo znów odstawił przedstawienie. Najpierw w ogrodzie wył z nudów, kiedy wprowadziłam go do domu, a P. pojechał do mamy – skuczał, piszczał, skamlał, wędrował od drzwi do drzwi, od okna do okna i wołał pana. Poniżej dowody.

I jednego nie mogę zrozumieć – skoro tak jest do P. przywiązany, tęskni za nim, lubi z nim przebywać, dlaczego uciekł? Jak mógł być poza domem ponad 3 dni i samodzielnie do niego nie wrócić? Nie rozumiem… Kocha swojego pana, ale daje dyla i nie wraca…

Oto Bilbuś…               

 (ta ciemna, mała plama w tle między filarem a drzwiami to Bilbo:))