To, co kobietka lubi najbardziej:)

Z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że czasem naprawdę lubię te późne popołudnia/wieczory, kiedy mój Mąż mości się na kanapie, łapie za pilot i raczy się meczem piłkarskim (dobrze, że dzieje się to średnio raz w tygodniu, lub i rzadziej:)). W spokoju mogę zaplanować sobie przestrzeń, która z kolei mnie odpręża. Takim sposobem umościłam się wczoraj w łóżku z ulubioną ostatnio herbatką owocową, niezbędnymi kremami, książkami oraz notatnikiem i mogłam się delektować ciszą:) Tak zorganizowana przestrzeń aż się prosiła o uświęcenie jej dobrą literaturą. Skończyłam więc książkę od wydawnictwa Amber (o tym we IX), zrobiłam z niej notatki, pobawiłam się (dosłownie, bo mojego  odkrywania różnych możliwości nie ma końca) funkcjami telefonu (efektem zdjęcia tu), przeczytałam spory rozdział Papuszy i oddałam umysł Halince.

Choć jej Wszystkie wiersze Wydawnictwo Literackie opublikowało w 2007 roku, choć pozycję kilkakrotnie mam przeczytaną od deski do deski, wciąż do niej wracam i się cieszę. 

Zbiór jest spory – ze spisem treści to ponad 650 stron. Zawiera informacje od wydawcy, przedruki wszystkich wcześniej opublikowanych tomików, utwory drukowane w parsie („Życie Literckie”, „Zebra”, „Lewary”, „Gazeta Częstochowska”, „Czas Kultury”) oraz tłumaczenia – tą działalność poetka upodobała sobie szczególnie po powrocie ze Stanów. Takim sposobem w zestawieniu tym nie mogło zabraknąć tej charakterystycznej dla Poświarowskiej prozy poetyckiej, w której na nowo opowiadała mity, legendy i stare bajki, odwoływała się do fascynujących jej dzieł sztuki i na swój sposób tłumaczyła filozofię.

Uważam, że pozycji tej nie można przeczytać jednym tchem. Trzeba ją sobie dozować – nie tylko ze względu na objętość, ale również – a może szczególnie – ze względu na ładunek uczuciowy, tematykę i wyłaniającą się ze słów (bardzo prostych i oczywistych) tematykę (refleksyjną, skomplikowaną i emocjonalną).

TYTUŁ BIERZE UDZIAŁ W WYZWANIACH: